تغییر و تحولات سریع در عرصه علم و گسترش روز افزون فناوری­های نوین ضرورت روزآمد سازی و همگام بودن کشور با این پیشرفت ها را بیش از پیش ضروری ساخته است. پیشرفت بسیاری از حوزه‌های مرتبط با فناوری‌های نوین در گرو توسعه پژوهش­های بین رشته ای و همکاری متخصصین رشته‌های مختلف است. این نوع توسـعه، باعـث تعامـل میـان دو یـا چنـد رشـته و زمینه سـاز توانمندی علوم برای حل مشـکلات چند وجهی می­شود. توسعه آموزش و پژوهش­های بین رشته ای موجب بسط و گسترش مدل­های رشـته های مختلف برای ایجاد مدل­های جدید و تسهیل کننده فراینـد حـل یک مسئله چند وجهی با این مدل های نوین است که قبلا بوسـیله مدل­های یکرشـته قابل حل نبوده است. گرایش­های بین رشته‌ای بـرای شـتاب بخشـیدن بـه رونـد توسـعه علمـی و نیـز توسـعه علـوم کاربردی، یکی از ارکان سیاسـت­های علمـی کشـور است.
از طرفی امروزه ایجاد یک ارتباط هدفمند بین دانشگاه ها و صنعت با هدف توسعه فناوری یکی از اهداف سیاست جامع علوم و فناوری کشور است. امروزه شاهد هستیم که دانشگاه­های توانمند علاوه بر گسترش کمی و کیفی ماموریت های آموزشی و پژوهشی خود، عهده دار توسعه فزاینده در نوآوری و فناوری نیز هستند. تحقیقات بسیاری بیانگر آن است که امروزه به دلیل پیشرفت سریع فناوری، پیچیده تر شدن فناوری­های نوین و رقابت شدید صنایع در سطح جهانی، پیشرفت صنایع در این رقابت سنگین جز در تعامل با دانشگاه ها و مراکز پژوهشی تحقق نمی یابد.